Alessandro Volta
Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta (Como, 18 februari 1745 – Camnago, bij Como, 5 maart 1827) was een Italiaanse natuurkundige die bekend is geworden door zijn ontdekking van de elektrische batterij ofwel voltaïsche cel (Zuil van Volta). Zie afbeelding hier naast.
Volta werd geboren in stad Como in Lombardije. In deze stad ging Volta ook naar school, waar Volta in 1774 professor natuurkunde werd. Volta was altijd geïnteresseerd in elektriciteit. De vi attractiva ignis electrici ac phaenomenis inde pendentibus is de eerste wetenschappelijke publicatie van Volta. Volta trouwde in 1794 met Teresa Peregrini, de dochter van graaf Ludovico Peregrini. Ze kregen drie zonen.
In 1768 kwam Luigi Galvani erachter dat er de spieren in de poten van een dode kikker gingen trillen als ze in contact kwamen met twee verschillende metalen. Galvani dacht hierdoor dat elektriciteit een biologisch verschijnsel was en werd opgewekt in spieren. Volta dacht dat elektriciteit anorganisch was en dat twee verschillende metalen voor stroom zorgen. Om dit te bewijzen bouwde Volta in 1800 een zuil, dat uit lagen koper en zink met een tussenlaag van water en zout, bestond. Volta liet zien dat door een gesloten kring een stroom liep. De zuil werd de zuil van Volta genoemd (zie afbeelding) en was de eerste batterij.
In 1794 kreeg Volta de Copley Medal. In 1810 maakte Napoleon hem graaf voor zijn verdiensten op het gebied van elektriciteit. In 1815 kwam daar ook nog bij dat Volta door de keizer van Oostenrijk werd benoemd tot professor filosofie in Padova. De eenheid van elektrische spanning, de volt, is in 1881 naar hem genoemd. Ook stond hij afgebeeld op het Italiaanse bankbiljet van 10.000 lire.
De zuil van Volta, afwisselend zinken en koperen platen, (met een zoute of zure oplossing ertussen) bijeengehouden door glazen staven
Bewerkt met informatie uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (april 2008)